Het waren twee hele toffe weken! Veel en hard gewerkt, maar ook veel gelachen met de collega's. Na de eerste dag was ik alles al gewoon en na enkele dagen wist ik perfect wat mijn taken waren. Ook de collega's zagen mij als een medecollega, wat ook altijd leuk is. Ik heb van alle soorten taakjes mogen doen; van vlees snijden tot de vloer dweilen. Het enige wat een minpuntje was, was dat ik elke morgen om 5u45 moest opstaan om op tijd te geraken op mijn stageplaats. En aangezien ik volgend jaar misschien verpleegkunde wil gaan studeren, zie ik mijn collega's misschien snel terug!
DaisyB
vrijdag 4 maart 2011
Stagedagboek 4 : Tot nog eens UZ !
Het waren twee hele toffe weken! Veel en hard gewerkt, maar ook veel gelachen met de collega's. Na de eerste dag was ik alles al gewoon en na enkele dagen wist ik perfect wat mijn taken waren. Ook de collega's zagen mij als een medecollega, wat ook altijd leuk is. Ik heb van alle soorten taakjes mogen doen; van vlees snijden tot de vloer dweilen. Het enige wat een minpuntje was, was dat ik elke morgen om 5u45 moest opstaan om op tijd te geraken op mijn stageplaats. En aangezien ik volgend jaar misschien verpleegkunde wil gaan studeren, zie ik mijn collega's misschien snel terug!
Stagedagboek 3: google maps
De ligging van het UZ Gasthuisberg is goed. de instelling ligt net naast de ring van Leuven en neemt toch een groot oppervlakte in beslag. Er zijn bushaltes vlak voor de ingang. Hier kan je tientallen bussen nemen terug naar het centrum van Leuven of naar andere dorpen. Deze bussen rijden op regelmatige tijdstippen. Winkels zijn er niet in de buurt, maar in de instelling zelf zijn wel cafetaria's waar ja kan eten als bezoeker en een winkeltje met 'prullaria'. Deze winkeltjes zijn wel van belang voor de instelling, omdat bezoekers daat spullen kunnen kopen voor patiënten. Er bevindt zich ook een brandweerkazerne en de KHL. Mijn instelling heeft nog deelinstellingen die gelegen zijn in het centrum van Leuven zoals St-Pieters,St-Rafael,.. Mensen kunnen zowel te voet, met de fiets, met de auto, als met de bus komen.
Ik kreeg het kaartje niet op mijn blog, maar hier is de link.
http://maps.google.be/maps?um=1&hl=nl&rlz=1R2ADSA_nlBE404&revid=1381243329&biw=977&bih=615&ie=UTF-8&q=uz+leuven&fb=1&gl=be&hq=uz&hnear=Leuven&ei=PRFxTbmBF8TAtAat9pmEDg&sa=X&oi=local_group&ct=image&resnum=4&ved=0CAQQtgMwAw&iwloc=9790527783190690746
Ik kreeg het kaartje niet op mijn blog, maar hier is de link.
http://maps.google.be/maps?um=1&hl=nl&rlz=1R2ADSA_nlBE404&revid=1381243329&biw=977&bih=615&ie=UTF-8&q=uz+leuven&fb=1&gl=be&hq=uz&hnear=Leuven&ei=PRFxTbmBF8TAtAat9pmEDg&sa=X&oi=local_group&ct=image&resnum=4&ved=0CAQQtgMwAw&iwloc=9790527783190690746
Stagedagboek 2: Mijn werkplek
Ik doe mijn stage in het UZ Gasthuisberg te Leuven. In het UZ zijn meerdere grootkeukens, maar ik werk in de grootkeuken van cafetaria 4 waar de bezoekers kunnen komen eten. Eten opwarmen en versnijden is mijn grootste taak. Ook achter het buffet staan,mensen bedienen en afwassen behoren bij mijn dagelijkse taken. Elke dag opnieuw wordt er voor ongeveer 1500 personen eten klaargemaakt in deze keuken. (foto volgt nog.)
maandag 14 februari 2011
Stagedagboek 1: UZ Gasthuisberg Leuven- Cafetaria 4
Ik doe mijn stage in de UZ Gasthuishuisberg te Leuven. Dit is een heel groot ziekenhuis waar je met alle soorten problemen kan worden opgenomen. Dit ziekenhuis heeft ook nog deelinstellingen zoals St-Rafael, St-Pieterskliniek, Pellenberg,.. Ik werk hier de komende twee weken niet als verpleegster, maar achter de schermen, namelijk in de grootkeuken van de bezoekerscafetaria.
zondag 23 januari 2011
De pijnlijke dood.
Wie bent u?’ riep hij. ‘Wat wilt u van mij?’ De man in zijn trainingspak deed zijn kap af en zegt: ‘ Mijn kind is vermoord en daar zal jij voor boeten.’ Tom begreep niets van wat de persoon in het trainingspak zei en vroeg wat hij daar mee te maken had. ‘ Herinner je je vorig jaar 23 september nog?’, vroeg de persoon in het trainingspak. ‘Neen, wat zou er dan moeten gebeurd zijn?’ vroeg Tom. ‘Mooie café-uitbater ben jij. Jij hebt mijn zwangere vrouw dronken laten worden, en haar dan op straat gezet, waardoor ze haar dood terug hebben gevonden in een struikje.’ Tom herinnerde zich de avond opeens weer heel goed. Hij wou vertellen wat er die avond was gebeurd aan de man in het trainingspak. ‘Er was een jonge vrouw bij mij aan de toog komen zitten, ik wist niet eens dat ze zwanger was. Ze bleef maar drinken en toen had ik haar gezegd dat ze moest stoppen met drinken, en dat ik een taxi ging bell..’ De man in het trainingspak duwde Tom in de put. Tom spartelde en riep: ‘Ik zweer u dat ik er niets mee heb te maken! Ik wou haar alleen maar helpen!” Voordat Tom zijn onschuld kon uitleggen, sloeg de man hem met een schop. Op slag dood. De dag erna deed de kerkhofopzichter zijn ronde en vond het lijk van Tom.
Na veel onderzoeken bleek dat Tom onschuldig was. Van de dader geen spoor.
woensdag 24 november 2010
Studenten porren scholieren aan
De KHLeuven is een project gestart om kansarme leerlingen in hun laatste jaar te helpen en om door te stromen naar het hoger onderwijs.
Zo gaan studenten van het 3de jaar leerlingen van het Miniemeninstituut Leuven en KA Redingenhof Leuven helpen bij hun geïntegreerde proef(GIP), om zo hun achterstand weg te werken. Ze zijn er dus niet alleen om te helpen, maar ook als rolmodel.
Sue Huygens, een studente aan de KHL, is heel enthousiast. Sue vindt het tof dat ze de leerlingen kan helpen, en dat ze een vertrouwensband kan creëren. Door de wekelijkse extra begeleiding hopen ze op betere eindwerken, waardoor er meerdere leerlingen gaan verderstuderen. Ze weten nu nog niet of het project daadwerkelijk werkt, maar ze hebben er een goed oog op. De bedoeling is om het project nog uit te breiden naar andere scholen.
(bron: Het Nieuwsblad)
(bron: Het Nieuwsblad)
dinsdag 9 november 2010
Wereldoorlog I
Citaat:
"Het schieten heeft eindelijk opgehouden. Ik draai me naar de trechter en wenk de anderen. Ze klauteren eruit en trekken hun maskers af. We pakken de gewonde beet, één steunt zijn gespalkte arm. Zo strompelen we haastig weg."
(p.46 uit 'Im Westen nichts Neues'- Erich Maria Remarque)
"Het schieten heeft eindelijk opgehouden. Ik draai me naar de trechter en wenk de anderen. Ze klauteren eruit en trekken hun maskers af. We pakken de gewonde beet, één steunt zijn gespalkte arm. Zo strompelen we haastig weg."
(p.46 uit 'Im Westen nichts Neues'- Erich Maria Remarque)
Abonneren op:
Posts (Atom)